Με την ευκαιρία της παγκόσμιας κρίσης των τροφίμων άρχισαν οι δημοσιεύσεις για να βάλουν από την πίσω πόρτα την «σωτηρία» λέγε με «Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα» , να τα προβάλουν μέσα στο θολό κλίμα που επικρατεί ως πανάκεια, προκειμένου να αντιστραφεί το κλίμα μη αποδοχής και προβληματισμού που υπάρχει ιδιαίτερα στην Ε.Ε. και με την ευκαιρία να ξεχάσουμε τα προβλήματα που «πιθανόν» να δημιουργούν.
«Καιρός να δούμε τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα»
The Observer
Είναι ώρα οι επιστήμονες να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη που έχουν για το μέλλον της ανθρωπότητας και να σκεφτούν το απλό και πολύ ανθρώπινο ερώτημα
Αν η απάντηση είναι το πρώτο, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, όταν αποδεικνύονται βλαβερά για την υγεία.
Αν είναι το δεύτερο , τότε το μέλλον της ανθρωπότητας υποθηκεύεται άλλη μια φορά και οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές.
Με την ευκαιρία ρίξτε μια ματιά στο άρθρο που αλιεύσαμε σε ιστοσελίδα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου για το θέμα των Γενετικά Τροποποιημένων Τροφίμων
Η περιβαλλοντική ομάδα του 2ου Λυκείου Γέρακα, που συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 2007 με την συνδρομή και την αμέριστη βοήθεια της Δ/ντριας του Σχολείου Αργυρού Φρόσως αποφάσισε στα πλαίσια της λειτουργίας της να ασχοληθεί με το θέμα των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων..
Το θέμα ομολογουμένως δύσκολο. Βέβαια από την αρχή γνωρίζαμε ότι δύσκολα θα μπορούσαμε να ξεκαθαρίσουμε το θέμα, και στόχος μας δεν ήταν να προπαγανδίσουμε ή να αφορίσουμε την μία ή την άλλη άποψη. Με την ευκαιρία αυτή αναζητήσαμε κάποιους δρόμους για να το προσεγγίσουμε, ήλθαμε σε επαφή με επιστήμονες και ειδικούς, συνεργασθήκαμε ομαδικά, επικοινωνήσαμε και αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια έντονοι προβληματισμοί.
Στα πλαίσια αυτής της εργασίας η ομάδα συνέταξε ένα ερωτηματολόγιο και διενήργησε μια έρευνα, επισκέφθηκε το Γ.Χ.Κ. και πήρε συνέντευξη από την κα Στεφανίτση και στην συνέχεια με την συμπαράσταση της Δ/νσης του Σχολείου, του Συλλόγου των Διδασκόντων Καθηγητών και σε συνεργασία με τον Δήμο Γέρακα οργάνωσε μια ανοιχτή συζήτηση για το θέμα αυτό.
Στην συζήτηση αυτή κατ’ αρχάς η ομάδα παρουσίασε επιγραμματικά την εργασία της και τα αποτελέσματα της μικρής έρευνας που έκανε στην περιοχή, στην συνέχεια οι συμμετέχοντες ομιλητές ( Κουβέλης Σπύρος Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Αδαμόπουλος Σπύρος Γεωπόνος πρώην στέλεχος σε επιτελικές θέσεις σε εταιρείες γεωργικών εφοδίων, Στεφανίτση Διονυσία Δρ Βιοχημικός υπεύθυνη ελέγχων στο Γ.Χ.Κ. , Πασχάλη Νάγια Χημικός Μηχανικός Περιβαλλοντολόγος, Υγιεινολόγος) αναφέρθηκαν με τις τοποθετήσεις τους στο θέμα των γενετικά τροποποιημένα τροφίμων και στην συνέχεια απάντησαν σε διάφορες ερωτήσεις που έγιναν από το κοινό.
Υλικό που συγκέντρωσε η ομάδα για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι διαθέσιμο και βρίσκεται εδώ.
(ανάρτηση από τον ιστότοπο http://www.pestaola.gr)
Έψαχνα πολύ καιρό για την σημασία του συμβόλου που βλέπετε και υπάρχει σε εκατοντάδες συσκευασίες. Νόμιζα ότι το προϊόν με αυτό το σήμα ήταν κατάλληλο προς ανακύκλωση ή ότι κατασκευάστηκε από ανακυκλώσιμο υλικό ή και τα δύο. Όλες οι υποθέσεις μου ήταν λανθασμένες γιατί με την βοήθεια του Pem Charnley από το EcoWorldly, ανακάλυψα ότι το Green Dot που εκτός από πράσινο έχει και άλλα χρώματα, ενημερώνει τον καταναλωτή ότι ο κατασκευστής του προϊόντος συνεισφέρει στο κόστος της ανακύκλωσης με κάποιο τρόπο. Κάθε χώρα προσαρμόζει τον φόρο στους κατασκευαστές κατά βούληση και ανάλογα το υλικό, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι ενεργοποιεί τους κατασκευαστές να μειώσουν την ποσότητα των υλικών της συσκευασίας άρα και την επιβάρυνση του φόρου.
Το BBC έχει στήσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κουιζ για τα σχετικά με την ανακύκλωση σύμβολα και σήματα.. εδώ!
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένο στον πλανήτη.
- Το 1/6 του πληθυσμού της γης, δηλαδή πάνω από 1 δισεκατομμύριο ψυχές, δεν έχουν πρόσβαση σε υδάτινες πηγές.
- 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι πίνουν νερό από μη ασφαλείς πηγές.
- 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται και των πλέον βασικών συνθηκών υγιεινής.
- 400.000.000 εκατομμύρια παιδιά, σχεδόν το 1/5 των παιδιών του κόσμου, στερούνται ακόμη και την ελάχιστη ποσότητα καθαρού νερού που χρειάζονται για να ζήσουν.
- 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες σχετιζόμενες με μολυσμένα ύδατα, 10 φορές περισσότεροι από αυτούς που σκοτώνονται κάθε χρόνο σε πολέμους.
- 300 σημεία σ' όλο τον πλανήτη είναι δυνητικά πεδία συγκρούσεων σχετικά με το νερό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Το πρόβλημα είναι έντονο και στη γειτονιά μας, ιδίως στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, χάρις στα δύο μεγάλα ποτάμια, τον Τίγρη και τον Ευφράτη, που πηγάζουν από τα εδάφη της και τα τεράστια φράγματα που κατασκευάζει, προαλείφεται για περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.
Ο ΟΗΕ ξεκίνησε από τον Απρίλιο του 2004 δεκαετή καμπάνια με τίτλο «Νερό για Ζωή». Στόχος των δράσεων, που θα εφαρμοστούν από τις κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου, είναι η μείωση στο ήμισυ του αριθμού των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και στις βασικές συνθήκες υγιεινής.
Σύμφωνα με στοιχεία της Γιούνισεφ, το ακάθαρτο νερό και η έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής, οδηγούν στο θάνατο τουλάχιστον ενάμιση εκατομμύριο παιδιά από όλο τον κόσμο.
Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας, η ετήσια κατανάλωση νερού ξεπερνά τα 800 κυβικά ανά κάτοικο όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι κάτω από 600 κυβικά ανά κάτοικο.
Στην Ελλάδα, οι ανθρώπινες δραστηριότητες και η βιομηχανοποίηση της γεωργίας επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τους υδάτινους πόρους αφού συνεχώς η ζήτηση για καθαρό νερό αυξάνεται.
Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνουν ότι φέτος λόγω της ανομβρίας, η ανάγκη για εξοικονόμηση του νερού είναι μεγαλύτερη όσο ποτέ.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Υδρογεωλογίας, Γεώργιος Στουρνάρας σε ομιλία του αναφέρει:
«Οι επιπτώσεις στη χώρα μας από την παρατεταμένη ανομβρία και τις αυξημένες συνθήκες εξατμίσεως αναμένονται σημαντικές, τόσο στα επιφανειακά υδατικά συστήματα, όσο, κυρίως, στα υπόγεια αντίστοιχα υδατικά συστήματα. Οι επιπτώσεις αυτές θα είναι σημαντικότερες στις περιοχές που συνδέουν την άρδευση ή την ύδρευση τους με υπόγεια νερά, ιδιαιτέρως σε περιοχές όπου, ήδη, έχει παρατηρηθεί υπεράντληση των υδροφόρων οριζόντων". Η περιοχή μας, ανήκει σε αυτές τις περιοχές. Είναι πλέον γνωστό σε όλους, ότι βρίσκεται στη ζώνη της ερημοποίησης. Οι μακρές περίοδοι ξηρασίας σε συνδυασμό με την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, αλλά και την κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων, κάνουν ορατό το εφιαλτικό σενάριο, που θα ανοίγουμε τη βρύση και δεν θα έχουμε νερό.
Για την αντιμετώπισή του πρέπει να πάρουμε μέρος όλοι μας - ατομικά-, αλλά και συλλογικά, με πρωτοπόρους τους οργανισμούς που διαχειρίζονται το νερό. Καλά είναι τα μέτρα εξοικονόμησης ή οι προσπάθειες ανάπτυξης των υποδομών. Πότε όμως θα μιλήσουμε για αλλαγή νοοτροπίας στις καλλιέργειες;
(άρθρο από http://www.focusmag.gr/)
Στους ουρανούς όλο και πυκνώνουν οι λευκές γραμμές των αεροπλάνων. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι πολλές από αυτές είναι εργαλεία μιας διεθνούς συνωμοσίας. Οι ειδικοί όμως λένε ότι...
Χαράζουν στον ουρανό λευκές γραμμές που φαίνονται αθώες, στην πραγματικότητα όμως αποτελούνται από επικίνδυνες χημικές ενώσεις τις οποίες χρησιμοποιούν οι ισχυροί της Γης για να ελέγχουν το κλίμα και τον ανθρώπινο νου. Αυτό υποστηρίζει μια νέα «θεωρία», η οποία γεννήθηκε πριν από 10 χρόνια στις ΗΠΑ και διαδόθηκε πολύ γρήγορα σε όλο τον πλανήτη. Σήμερα, στο ίντερνετ, περισσότερες από 1 εκατομμύριο σελίδες στα αγγλικά είναι αφιερωμένες σε αυτό το θέμα. Οι φήμες διαδόθηκαν τόσο πολύ, ώστε ενδιαφέρθηκαν και οι πολιτικοί. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατατέθηκαν δύο επερωτήσεις και πολλές άλλες στα εθνικά κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών. Τι υποστηρίζουν όμως οι επιστήμονες;
Δημοσιογραφικό λαβράκι
Η υπόθεση της συνωμοσίας έχει συγκεκριμένη αφετηρία: ένα μήνυμα που δημοσίευσε ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Φινκ στο ίντερνετ το Σεπτέμβριο του 1997. Δε γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτόν, παρά μόνο ότι είναι παθιασμένος με τις θεωρίες συνωμοσίας. Με αυτό το μήνυμα υποστήριζε για πρώτη φορά ότι πολλές από τις γραμμές στους ουρανούς απελευθερώνονται από αεροπλάνα που ψεκάζουν διβρωμιούχο αιθυλένιο, ένα επικίνδυνο εντομοκτόνο. Ο Φινκ παραδέχτηκε αργότερα ότι είχε επινοήσει τα στοιχεία που στήριζαν τη θεωρία του. Η σπίθα όμως είχε ξεκινήσει μια μεγάλη φωτιά, και ύστερα από λίγους μήνες η ψεύτικη είδηση δημοσιεύτηκε από τον Καναδό δημοσιογράφο Γουίλιαμ Τόμας. Για να διαχωρίσουν αυτές τις αφύσικες λευκές γραμμές από τα μετεωρολογικά φαινόμενα, οι υποστηρικτές της θεωρίας δημιούργησαν τον όρο «chemtrails», από το «chemical trails» δηλαδή «χημικά ίχνη».
Παράξενα σύννεφα
Μέσα σε λίγα χρόνια η θεωρία διαδόθηκε και επεκτάθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε συμπεριέλαβε, εκτός από τις λευκές γραμμές, ένα μεγάλο πλήθος από «παράξενα» ατμοσφαιρικά φαινόμενα, όπως σύννεφα με τη μορφή μαστών ή τεράστιων κυμάτων και λαμπερά φωτοστέφανα. Αλλά τι ακριβώς λένε όσοι μιλούν για συνωμοσία; Πρώτα απ’ όλα, υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος από τις γραμμές που βλέπουμε στον ουρανό απελευθερώνονται από αεροπλάνα που ψεκάζουν χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα. Όχι μόνο εντομοκτόνα αλλά ακόμα και χλωριούχο νάτριο, μια ουσία που έχει δοκιμαστεί κατά της χαλαζόπτωσης. Μάλιστα προβάλλουν ως απόδειξη των ισχυρισμών τους περί συνωμοσίας την ύπαρξη ανεξήγητων νεφών, όπως αυτών με τρύπα στο κέντρο.
Υποστηρίζουν επίσης ότι οι λευκές γραμμές περιέχουν σκόνη με βάση το αλουμίνιο και το βάριο, που ίσως μετριάσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ίσως ακόμα οι γραμμές να δημιουργούνται προκειμένου να αλλοιώσουν την ηλεκτρική αγωγιμότητα του αέρα. Με αυτό τον τρόπο ολόκληρη η ατμόσφαιρα συμπεριφέρεται σαν μια τεράστια κεραία, ενδεχόμενο που ενδιαφέρει τους στρατιωτικούς πολλών ισχυρών χωρών.
Συνωμοσία στους πάγους
Σύμφωνα με τους συνωμοσιολόγους, το αρχηγείο του όλου εγχειρήματος βρίσκεται στην Αλάσκα. Εκεί βρίσκονται πράγματι οι εγκαταστάσεις του HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program), ενός προγράμματος έρευνας της ιονόσφαιρας που ξεκίνησε το 1990 από το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ σε συνεργασία με πολλά πανεπιστήμια. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα κέντρο που ασχολείται με στρατιωτικές και πολιτικές επικοινωνίες και συστήματα θαλάσσιας πλοήγησης. Όμως σύμφωνα με τη θεωρία συνωμοσίας, ο πραγματικός σκοπός του είναι η αλλοίωση των ατμοσφαιρικών συνθηκών και ο διανοητικός έλεγχος των μαζών μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Αυτό που δεν εξηγεί κανείς είναι ποιος ακριβώς και γιατί έχει σχεδιάσει μια τόσο εγκληματική πράξη που θα έφτανε ακόμα και στην πρόκληση, όπως ισχυρίζονται, παράξενων επιδημιών γρίπης.
Διαφορά θερμοκρασίας
Απέναντι όμως σε αυτές τις απίστευτες κατηγορίες, πώς αντιδρούν οι επιστήμονες; Ο Μιχάλης Πετράκης, διευθυντής του Ινστιτούτου Περιβάλλοντος στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, τονίζει ότι «οι λευκές γραμμές είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό φαινόμενο και δημιουργούνται από τα καυτά αέρια που αφήνουν πίσω τους οι κινητήρες των αεροσκαφών. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται εξαιτίας της τεράστιας διαφοράς θερμοκρασίας ανάμεσα στα καυσαέρια των αεροσκαφών και το περιβάλλον, καθώς στο συγκεκριμένο ύψος πτήσης (8-
Στρατιωτικά πειράματα
Ωστόσο, στο τέλος της δεκαετίας του 1970, η σουηδική βιομηχανία Saab δοκίμασε τη δυνατότητα έγχυσης στα μαχητικά J-35 Draken και AJ-37 Viggen μιας ένωσης με βάση το τζελ του σιδηρίτη, για να λειτουργήσει ως αντιραντάρ. Παρόμοια πειράματα έγιναν επίσης με το βομβαρδιστικό Northrop B-2A Spirit, αόρατο στα ραντάρ. Για να μην αφήνει ορατές γραμμές, δοκιμάστηκε η χρησιμοποίηση ενός πρόσθετου, το οποίο όμως ήταν διαβρωτικό και προκαλούσε τεχνικά προβλήματα, γι’ αυτό αποφασίστηκε η απόρριψή του.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου
Για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, η αεροπορία των ΗΠΑ δημοσίευσε ένα έγγραφο στο οποίο απαντά σημείο προς σημείο σε αυτές τις κατηγορίες. Οι γραμμές με περίπλοκα σχέδια έχουν παραμορφωθεί από τους ανέμους. Τα σχέδια σχάρας οφείλονται στο σύστημα πλοήγησης, το οποίο σχηματίζεται από πορείες ανατολής-δύσης και βορρά-νότου που διασταυρώνονται σε διαφορετικά ύψη. Τέλος, το διβρωμιούχο αιθυλένιο δε χρησιμοποιείται ως πρόσθετο, καθώς έχει απαγορευτεί η χρήση του.
Γεγονός είναι ότι οι λευκές γραμμές στους ουρανούς αυξήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια, αφού η κυκλοφορία των αεροπλάνων πενταπλασιάστηκε! Μάλιστα το πραγματικό πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό: τα αεροπλάνα εκπέμπουν αέρια που μολύνουν την ατμόσφαιρα, όπως διοξείδιο του άνθρακα και του θείου. Ακόμα, με τη συμπύκνωση των υδρατμών αλλοιώνουν το κλίμα. Όπως μας λέει ο κ. Πετράκης, «το 2001 τις 3 ημέρες αναστολής των πτήσεων των αεροπλάνων, μετά από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, παρατηρήθηκε μια πρόσκαιρη μείωση των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου». Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι λευκές γραμμές συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και κατ’ επέκταση στη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Και αυτό είναι το μόνο για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε.
Χιονάτη, η πρώτη ακτιβίστρια Ο ρόλος του Ντίσνεϊ στη διαμόρφωση της περιβαλλοντικής μας συνείδησης 
Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ, από τη Χιονάτη έως το ψάρι κλόουν Νέμο, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην περιβαλλοντική μας συνείδηση. Αυτή την ενδιαφέρουσα άποψη διατυπώνει ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ. Πολλές ταινίες της Ντίσνεϊ, σημειώνει ο Ντέιβιντ Γουίτλι- λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ - θεωρούνται διασκεδαστικός τρόπος για να ξεφύγει κάποιος από την πραγματικότητα, ενώ έχουν επικριθεί ως απλοϊκές. Ωστόσο, περιέχουν πολλά μηνύματα για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Σε πολλές ταινίες, τα χαριτωμένα ζώα που πρωταγωνιστούν, ενθαρρύνουν τους μικρούς θεατές να συμμαχήσουν με τον φυσικό κόσμο και να τον προστατεύουν. Στο βιβλίο του «Η ιδέα της φύσης στα κινούμενα σχέδια της Ντίσνεϊ», ο Γουίτλι γράφει ότι μια από τις ταινίες με τη μεγαλύτερη επιρροή είναι η «Μπάμπι». Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1942. Πολλοί ακτιβιστές ενδιαφέρθηκαν για τα περιβαλλοντικά θέματα χάρη στις περιπέτειες του μικρού ελαφιού. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, η πράσινη ιστορία της Ντίσνεϊ χωρίζεται σε δυο περιόδους. Η πρώτη είναι το διάστημα 1937-1967 οπότε επικεφαλής της εταιρείας ήταν ο ιδρυτής της, Γουόλτ Ντίσνεϊ. Στη δεύτερη περίοδο, από το 1984 έως το 2005, διευθύνων σύμβουλος ήταν ο Μάικλ Άισνερ. Και οι δυο τους είχαν συνεχή και ισχυρή σύνδεση με την άγρια φύση και το περιβάλλον, αλλά με ανεπαίσθητα διαφορετικό τρόπο. Ο φυσικός κόσμος Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ προώθησε μια «φιλική και απλή» σχέση με τη φύση, η οποία είναι εμφανής στις «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι», «Σταχτοπούτα» και «Ωραία Κοιμωμένη». Σε αυτές τις ταινίες ο φυσικός κόσμος είναι ειδυλλιακός και προβάλλεται ως εύθραυστο καταφύγιο που απειλείται από τον πολιτισμό. Αντίθετα, την περίοδο του Άισνερ οι ταινίες της Ντίσνεϊ έγιναν πιο σύνθετες: ο άνθρωπος μπορεί να συνυπάρξει με τη φύση, αρκεί να σεβαστεί την άγρια ζωή και να καταλάβει τη θέση του στον φυσικό κόσμο.
© Τhe Τimes, 2008
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
(από δημοσίευση στο www.ecocrete.gr)
Ακτιβιστές της Greenpeace έβαλαν σε "καραντίνα" ένα κατάστημα Coffeeway στο κέντρο της Αθήνας, την Δευτέρα 17 Μαρτίου, με σύνθημα "Όχι στα μεταλλαγμένα". Με αυτή τη συμβολική κίνηση η Greenpeace διαμαρτύρεται για την πώληση εισαγόμενων συσκευασμένων ροφημάτων που περιέχουν συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένη σόγια και καλαμπόκι.
Τα συσκευασμένα στιγμιαία ροφήματα της αμερικανικής εταιρείας Caffe d’Amore εισάγονται αποκλειστικά από την Coffee Connection ΑΒΕΕ και πωλούνται στα καταστήματα Coffeeway, στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η Greenpeace ζητά από την Coffee Connection ΑΒΕΕ να διακόψει την πώληση και την εισαγωγή τους, καθώς και να δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να διαθέσει στην αγορά αυτά ή άλλα προϊόντα που περιέχουν συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένα.
Η Coffee Connection ΑΒΕΕ, η οποία τροφοδοτεί τα καταστήματα Coffeeway στην Ελλάδα και την Κύπρο, τροφοδοτεί επίσης ξενοδοχεία, καφετέριες, χώρους μαζικής εστίασης, super market, κλπ. (1) Τα συγκεκριμένα προϊόντα εισάγονται και πωλούνται παρά το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων καταναλωτών είναι αντίθετη στη χρήση μεταλλαγμένων συστατικών στα τρόφιμα.
Tα ροφήματα προέρχονται από τις ΗΠΑ, όπου καλλιεργούνται ποικιλίες μεταλλαγμένου καλαμποκιού και σόγιας που δεν έχουν εγκριθεί για ανθρώπινη κατανάλωση στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι οι καταναλωτές δε γνωρίζουν ποια ποικιλία περιέχεται στα συγκεκριμένα προϊόντα και εάν τυχόν υπάρχει επιμόλυνση με παράνομες μεταλλαγμένες ποικιλίες. Συνεπώς, η σήμανση (σε όσες συσκευασίες αυτή υπάρχει) δεν αρκεί εφόσον το προϊόν που πωλείται ενδέχεται να περιέχει συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένο καλαμπόκι και σόγια και καταναλώνεται χωρίς έγκριση στην Ευρώπη.
Τέλος, η έρευνα της Greenpeace έδειξε πως ενώ ορισμένες συσκευασίες από την ίδια παρτίδα είχαν σήμανση, κάποιες άλλες δεν είχαν. Αυτό είναι παράδοξο αφού στην ίδια παρτίδα αποκλείεται και να περιέχεται και να μην περιέχεται συστατικό που παράγεται από μεταλλαγμένο καλαμπόκι και σόγια. (2) Ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) ενημερώθηκε σχετικά από τη Greenpeace, σήμερα.
"Δεν είναι δυνατόν σε μία χώρα όπου κοινωνία και πολιτεία λένε όχι στα μεταλλαγμένα να εξακολουθούν να υπάρχουν εταιρείες που τα εισάγουν και τα πουλάνε" είπε η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace κατά των μεταλλαγμένων και συμπλήρωσε: "η άρνηση των καταναλωτών, το γεγονός πως τα συγκεκριμένα προϊόντα προέρχονται από τις ΗΠΑ, όπου η επιμόλυνση με μεταλλαγμένα είναι πρακτικά αναπόφευκτη, αλλά και η απαράδεκτη και ελλιπής σήμανση οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: να μην πωλούνται πουθενά αυτά τα προϊόντα".
Η Greenpeace ζητά από την εταιρεία Coffee Connection ΑΒΕΕ:
1. να διακόψει την πώληση των συγκεκριμένων προϊόντων, να τα αποσύρει από όλα τα καταστήματα Coffeeway καθώς και από όλες τις επιχειρήσεις τις οποίες τροφοδοτεί με αυτά τα προϊόντα (ξενοδοχεία, καφετέριες, χώρους μαζικής εστίασης, super market, κλπ), είτε οι συσκευασίες έχουν σήμανση είτε όχι,
2. να διακόψει άμεσα την εισαγωγή αυτών των προϊόντων σε Ευρωπαϊκό έδαφος,
3. να δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να διαθέσει στην ελληνική αγορά αυτά ή άλλα προϊόντα που περιέχουν συστατικά που παράγονται από μεταλλαγμένα.
Για περισσότερες πληροφορίες: Έλενα Δανάλη 6992 662654, 210 3806374-5
Σημειώσεις για Συντάκτες:
(2) Δείτε επιστολή της Greenpeace προς το ΕΦΕΤ με τα αποτελέσματα της έρευνας στο http://www.greenpeace.org/greece/press/118517/coffeeway/letter-to-efet
Greenpeace
(το παρακάτω κείμενο μου το έστειλαν με mail)
Πριν από λίγο καιρό μια παγκόσμια έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον ΟΗΕ.
Η μόνη ερώτηση που υποβλήθηκε ήταν:
«Παρακαλώ να εκφέρετε την τίμια και ειλικρινή γνώμη σας για τη λύση στο πρόβλημα της έλλειψης τροφίμων στον υπόλοιπο κόσμο».
Η έρευνα απέτυχε για τους παρακάτω λόγους:
Στην Αφρική δεν ήξεραν τι σημαίνει τρόφιμα
Στην Ανατολική Ευρώπη δεν ήξεραν τι σημαίνει τίμια.
Στην Αγγλία δεν ήξεραν τι σημαίνει ειλικρινή.
Στην Δυτική Ευρώπη δεν ήξεραν τι σημαίνει έλλειψη.
Στην Σκανδιναβία δεν ήξεραν τι σημαίνει πρόβλημα.
Στην Κίνα δεν ήξεραν τι σημαίνει γνώμη.
Στη Μέση Ανατολή δεν ήξεραν τι σημαίνει λύση.
Στις δε ΗΠΑ δεν ήξεραν τι σημαίνει υπόλοιπος κόσμος.
Καθημερινή - Του Δημητρη Κουρετα*
Τα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια ότι συνέβησαν πολλά και σημαντικά στον χώρο της βιοϊατρικής έρευνας και όχι μόνο. Αν ρωτήσει κανείς έναν βιολόγο - ερευνητή σίγουρα θα έχει να θυμάται τη δημοσίευση της αλληλουχίας του ανθρώπινου γονιδιώματος πριν από τέσσερα χρόνια. Οι φυσικοί θα θυμούνται σίγουρα τη λύση στο πρόβλημα του ηλιακού νετρίνο. Oμως μήπως υπάρχουν και άλλα δεδομένα στην άλλη πλευρά του φεγγαριού που αξίζει να σχολιάσουμε;
Η ανταγωνιστικότητα και ο ανηλεής αγώνας εξεύρεσης πόρων για έρευνα, κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, έχoυν δημιουργήσει μια ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση στην επιστήμη σήμερα, η οποία ακόμη ίσως δεν έχει αγγίξει σε μεγάλο βαθμό την Ελλάδα. Λίγοι ίσως θυμούνται τη δυσμένεια στην οποία έπεσε ο νομπελίστας Ιατρικής David Baltimore, όταν πριν από 15 χρόνια περίπου αποκαλύφθηκε ότι μια συνεργάτης του, η οποία ήταν συγγραφέας μαζί με αυτόν σε πολλά άρθρα, παραποιούσε τα αποτελέσματα, ώστε να παράγονται άρθρα με εξαιρετικό ενδιαφέρον – μόνο που τα δημοσιευμένα αποτελέσματα δεν μπορούσαν να επαληθευτούν από άλλους ερευνητές.
Η ιστορία είχε δημιουργήσει μεγάλο θόρυβο στην επιστημονική κοινότητα και υπάρχουν αρκετές παρόμοιες και στην Αμερική και στην Ευρώπη. Oμως για ευνόητους λόγους δεν βλέπουν πολλές φορές το φως της δημοσιότητας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι τα Πανεπιστήμια στο εξωτερικό διαθέτουν επιτροπές Δεοντολογίας που επιλαμβάνονται παρομοίων θεμάτων. Τέτοιες επιτροπές στην Ελλάδα είτε δεν υπάρχουν ή και αν υπάρχουν δεν λειτουργούν, όχι για τέτοια αλλά και για άλλα θέματα που χρήζουν επιτροπών με ανάλογη αρμοδιότητα.
Φαίνεται πως στις μέρες μας η επιστημονική γνώση δεν είναι πια τόσο μια εκδοχή της αλήθειας, αλλά εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό και από κοινωνικούς και πολιτιστικούς παράγοντες.
To πλέον πρόσφατο σκάνδαλο αφορά την κλωνοποίηση. Ο Κορεάτης Hwang WS πέρυσι τον Ιούνιο (Science, 17 June 2005) ανακοίνωσε ότι κατόρθωσε να δημιουργήσει κυτταρικούς πληθυσμούς από κλωνοποιημένα έμβρυα. Οι κυτταρικοί αυτοί πληθυσμοί θα μπορούσαν να μεταμοσχευθούν για την παραγωγή ιστών. Ουσιαστικά δηλαδή κατάφερε το πιο δύσκολο στάδιο της θεραπευτικής κλωνοποίησης. Το επόμενο είναι να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Η σημασία του εγχειρήματος αυτού έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον ξένο Tύπο και σε λίγους μήνες ο Κορεάτης επιστήμονας πήρε τον τίτλο του σημαντικότερου επιστήμονα της χώρας του. Μάλιστα η εθνική αεροπορική εταιρεία της Κορέας του έδωσε δωρεάν εισιτήρια πρώτης θέσης για μια δεκαετία, για οποιονδήποτε προορισμό. Oμως λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα ο μύθος κατέρρευσε, όταν ο Hwang παραδέχθηκε ότι τα ωάρια της έρευνάς του τα πήρε από τις παρασκευάστριες που δούλευαν μαζί του, κάτι που δεν είναι σύμφωνο με τον νόμο. Αμέσως εισήχθη σε κλινική με νευρική κρίση. Στην έρευνα που έκανε το Πανεπιστήμιο της Κορέας αποδείχθηκε ότι οι 11 κυτταρικοί πληθυσμοί που έδειχνε στην εργασία του ο Hwang τελικά ήταν μόλις δύο. Οσο για τα αποτελέσματα της έρευνας, ο ίδιος παραδέχθηκε ότι δεν ήταν πραγματικά. Τα έκανε όλα κάτω από την πίεση να δώσει απολογισμό για τα 40 εκατ. ευρώ που πήρε από την κυβέρνηση της χώρας του για να ερευνήσει τη θεραπευτική κλωνοποίηση.
Αν δει κανείς προσεκτικά ποιοι ήταν όλοι αυτοί που κατά καιρούς πιάστηκαν να δημοσιεύουν πλαστά στοιχεία προκειμένου να εξασφαλίσουν χρηματοδοτήσεις θα διαπιστώσει ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι αλλοδαποί που ζουν και εργάζονται στην Αμερική και σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης και προέρχονται από χώρες της Απω Ανατολής (Κίνα, Ινδία), όπως και χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή άνθρωποι που έφυγαν από τις χώρες τους με έναν μόνο σκοπό: να πετύχουν στα ξένα. Είναι αρκετή, θα αναρωτηθεί κανείς, αυτή τους η εμμονή για επιτυχία, για να τους κάνει να φτάσουν στη δημιουργία πλαστών στοιχείων; Φαίνεται πως είναι. Η περίπτωση του Κορεάτη επιστήμονα είναι χαρακτηριστική· όλοι ξέρουμε την πίεση που δέχονται οι επιστήμονες εκεί για να αποδείξουν ότι κατέχουν τη δύναμη της γνώσης και της καινοτομίας.
Στα διεθνή φόρα και σε πολλά επιστημονικά συνέδρια έχει αρχίσει το θέμα να απασχολεί. Δεν μπορώ να γνωρίζω σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, όμως όλα δείχνουν ότι το ζήτημα είναι και θα γίνει ακόμη πιο σοβαρό στο εγγύς μέλλον.
Στις κοινωνίες όπου σήμερα η γνώση αποτελεί πηγή δύναμης, εξουσίας και επιρροής, ο ανταγωνισμός θα δημιουργεί όλο και περισσότερα τέτοια φαινόμενα ενώ οι κυρώσεις τις οποίες υφίστανται οι δράστες δεν φαίνεται να αποδίδουν.
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή επιστημονικής ανάπτυξης. Θεωρώ ότι θα πρέπει να απασχολήσει την ακαδημαϊκή κοινότητα το συγκεκριμένο θέμα, και καλό είναι να υπάρξουν προτάσεις για την –όσο το δυνατόν– θωράκιση της προσωπικότητας των νέων κυρίως ερευνητών, το πλάσιμο επιστημόνων με ήθος.
Την ιστορία του Hwang τη διηγήθηκα πριν από λίγες μέρες σε μια τακτική συνάντηση που έχω με τους φοιτητές μου και συζητάμε επίκαιρα θέματα βιοηθικής. Πρόσεξα ότι στο μάγουλο μιας κοπέλας κύλησε ένα δάκρυ. Δεν το σχολίασα για προφανείς λόγους. Το βράδυ, φεύγοντας από το γραφείο μου, σκέφτηκα πόσο να κόστιζε το δάκρυ εκείνο της φοιτήτριας. Μήπως κοστίζει τα 40 εκατ. ευρώ της έρευνας του Hwang;
Οι προτάσεις που πιθανά θα ακουστούν για το θέμα της παραποίησης στοιχείων στην έρευνα είναι βέβαιο ότι θα έχουν ενδιαφέρον, όμως μήπως είναι καιρός να αλλάξουν τα πράγματα, π.χ. οι φοιτητές των βιοϊατρικών και πολυτεχνικών ειδικοτήτων να διδάσκονται και μαθήματα όπως φιλοσοφία, δίκαιο, θέατρο, κινηματογράφο και όσα άλλα μοιάζουν «άχρηστα» σε στυγνούς τεχνοκράτες;
* Ο Δημήτρης Κουρέτας είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας - Βιοτεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Γ. Κολέμπας
Όταν μιλάμε για Βιοηθική εννοούμε τη στάση του ανθρώπου απέναντι στη ζωή ,απέναντι στη κάθε μορφή ζωής και όχι μόνο στην ανθρώπινη. Και αυτό γιατί εμείς οι άνθρωποι πιστεύουμε, ότι είμαστε το είδος, που έχουμε συνείδηση του εαυτού μας και των γύρω μας, τα ζώα έχουν μόνο αισθήσεις ,ενώ τα φυτά απλώς υπάρχουν
Από τη μεριά των νέων επιστημών και ιδιαίτερα της
Γενετικής Μηχανικής ,η μη ανθρώπινη ζωή,
αντιμετωπίζεται χωρίς «αυταξία» και οι οργανισμοί σαν
ένα σύνολο πληροφοριών ,που έτσι και
αποκρυπτογραφηθούν, μπορούν στη συνέχεια να
επεξεργασθούν και να τροποποιηθούν κατά το δοκούν από
τους επιστήμονες, ώστε να γίνουν πιο χρήσιμοι για τον
άνθρωπο.To ‘είναι’ τους διαγράφεται και
σημασία αποκτά η διαδικασία του «γίγνεσθαι»,με την
έννοια ότι η εξέλιξή τους είναι στα χέρια τους, αφού
συμπεριφερόμενοι ως «Θεοί» και επεξεργαζόμενοι το
πληροφοριακό τους πρότυπο παράγουν την εξελιγμένη
διαγονιδιακή τους μορφή .
Άρα η εξέλιξή τους δεν είναι πια μια φυσική διαδικασία
,αλλά είναι η εξέλιξη της πληροφορίας από την
ανθρώπινη νόηση.
Μαυτήν την έννοια η δράση των γενετιστών επιστημόνων
θέτει σημαντικά προβλήματα Βιοηθικής ,αφού έχει να
κάνει με μια ανθρώπινη συμπεριφορά υπο το φώς ηθικών
αξιών και αξιωμάτων
. Έχει το δικαίωμα ο άνθρωπος να παρεμβαίνει στο
«είναι» των άλλων ειδών και να το μετασχηματίζει ,έξω
από κάθε πλαίσιο και δυνατότητα που εμπεριέχει το ίδιο
τους το είναι (δίνοντάς τους χαρακτηριστικά άλλων
ειδών ,πολλές φορές και από διαφορετικά βασίλεια) προς
ίδιον όφελος ;
Το ερώτημα είναι παρόμοιο με το ερώτημα ,αν έχει
δικαίωμα ο άνθρωπος να πειραματίζεται με τα ζώα, όμως
η γενετική τροποποίηση ξεπερνά τα πειράματα ,που μέχρι
τώρα αφορούσαν στα χαρακτηριστικά και στις δυνατότητες
των οργανισμών, και αφορά στην ίδια την ουσία και το
είναι τους.
Η γενετική Μηχανική, ακριβώς για να ξεπερνά τέτοιου
είδους ερωτήματα ηθικής φύσης, ενστερνίζεται την
πληροφοριακή άποψη για τους οργανισμούς. Γιατί πως θα
μπορούσε να δημιουργήσει διαγονιδιακούς οργανισμούς
για εμπορική εκμετάλλευση ,αν δεν υπήρχε προηγουμένως
η αμφισβήτηση της ιδέας ότι κάθε οργανισμός είναι μια
διακριτή ύπαρξη με δική του αυταξία. Μόνο το
χρησιμοθηρικό επιχείρημα, ότι δηλ. το κάνει για το
καλό του ανθρώπου, δεν θα ήταν αρκετό.
Η κριτική απέναντι στις γενετικές παρεμβάσεις γίνεται
από πολλές σκοπιές. Οι πιο σημαντικές:1)Η θρησκευτική
σκοπιά 2)Η φιλοσοφική και3)Η δεοντολογική σκοπιά των
φυσικών επιστημών.
1) Όσον αφορά στην πρώτη: Η ζωή είναι δώρο του όποιου
Θεού πιστεύει ο καθένας και οι κάθε είδους οργανισμοί
δημιουργήματά του .Όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες με
πρώτη την χριστιανική ,δεν αποφεύγουν τη
χρησιμοθηρία(ότι δηλ. τα άλλα είδη είναι στην υπηρεσία
του ανθρώπου), όμως θεωρούν ,ότι ένα από τα ύψιστα
καθήκοντα του ανθρώπου επί της γης ,είναι να σέβεται
,να προστατεύει, να διατηρεί και να προάγει κάθε μορφή
ζωής (Ο γιατρός και θεολόγος Albert Schweitzer
χαρακτήριζε την Ηθική σαν την χωρίς όρια Ευθύνη του
ανθρώπου απέναντι σε κάθε τι που ζει.).
Αυτός ο σεβασμός και η αποδοχή της αυταξίας της ζωής
κάθε οργανισμού πηγάζει ,όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, από
τον Θεό ,που είναι ο δημιουργός του.
Η γεν. τροποποίηση δεν σέβεται ακριβώς την αυτόνομη
ύπαρξη ενός οργανισμού και την εν αυτώ υπάρχουσα
δυναμική της φυσικής του εξέλιξης.
2) Όσον αφορά στην δεύτερη: Ήδη από την εποχή του
Αριστοτέλη αποδόθηκε σε κάθε είδος ζωής ένας
σκοπός(τέλος, ενδελέχια), με βάση τον οποίο
αυτοπραγματώνεται. Αυτή η αντίληψη περνώντας μέσα από
την Αραβική και την Ιουδαϊκή Φιλοσοφία καθώς και από
την χριστιανική Σχολαστική ,έφθασε μέχρι τον17ο αιώνα
στην «Ηθική» του Σπινόζα και του Χέγκελ .Από την εποχή
του Διαφωτισμού και μετά, έχουμε την επικράτηση της
άποψης ότι ,ναι μεν ο θεός έκανε τον κόσμο και τα
όντα, όμως δεν επεμβαίνει στην εξέλιξή τους . Από
αυτήν προέκυψαν δύο κατευθύνσεις στην φιλοσοφική
Ηθική, που χονδρικά ισχύουν μέχρι και σήμερα: η
Δεοντολογική και η Ωφελιμιστική.
Η Δεοντολογική
κατεύθυνση(Καντιανή κληρονομιά) υπερασπίζεται την
«αυταξία» των όντων και έτσι ουσιαστικά στρέφεται
ενάντια στην γενετική παρέμβαση, ενώ η Ωφελιμιστική
(θεμελιωτής της ο Άγγλος φιλόσοφος
Βentham),προτείνοντας σαν κριτήριο την χρησιμότητα για
τον άνθρωπο, σχετικοποιεί την «αυταξία» τους και έτσι
δεν αρνείται την γενετική παρέμβαση.
3) Όσον αφορά στην τρίτη: μετά το 1800 με τον Λαμάρκ
και στην συνέχεια με τον Δαρβίνο και την ανάπτυξη των
θεωριών της εξέλιξης ,όπου τα είδη και οι οργανισμοί
εξελίχθηκαν με την Φυσική Επιλογή κάτω από
συγκεκριμένες συνθήκες περιβάλλοντος, αλλά και σήμερα
με τις γνώσεις που προέκυψαν από την εξελικτική
Βιολογία και την Γενετική, οι οργανισμοί και η εξέλιξή
τους καθορίζεται από εξηγήσιμες διαδικασίες εφαρμογής
φυσικών νόμων. Όμως ο ίδιος ο άνθρωπος είναι
πρωταρχικά και αποτέλεσμα κοινωνικών και πολιτιστικών
προτύπων και όχι μόνο των νόμων της φύσης. Εξάλλου η
επικρατέστερη κάθε φορά θεωρία για τη φύση πρέπει να
ταιριάζει και στην επικρατέστερη κοινωνική οργάνωση.
Από αυτό το γεγονός προκύπτει ότι ο άνθρωπος είναι
υποχρεωμένος να επιλέγει τη δράση του με βάση την
κοινωνική και την ιστορική εμπειρία ,που έχει
αποκτήσει σαν στοιχείο των γενικότερων οικοσυστημάτων
του πλανήτη .Σαν υποσύστημα ενός γενικότερου
συστήματος δεν είναι σε θέση να γνωρίζει κάθε φορά
όλους τους παράγοντες που διέπουν τους οργανισμούς
.Άρα δεν είναι «δέον» να παρεμβαίνει εκεί όπου ακόμα
δεν είναι σίγουρος ότι το κατέχει. Η γενετική μηχανική
προχωρά σε εφαρμογές ,γνωρίζοντας πολύ λίγα και
έχοντας πολλές «μαύρες τρύπες» στον χάρτη των
«πληροφορικοποιημένων» οργανισμών. Έτσι από άποψη
δεοντολογίας επίσης, δεν πρέπει να δρα ενάντια στο
γενικό συμφέρον της ζωής, χάριν ιδιαίτερων κοινωνικών
συμφερόντων
¨Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, η ωφελιμιστική άποψη
στις επιστήμες υποστηρίζει
ότι σημασία δεν έχει τόσο η συμπεριφορά του ανθρώπου,
αλλά κύρια τα αποτελέσματα που έχει αυτή η συμπεριφορά
για τον ίδιο τον άνθρωπο και αν είναι χρήσιμα για
αυτόν. Εννοείται βέβαια ότι στην έννοια άνθρωπος
περικλείεται όχι το άτομο αλλά όσο γίνεται μεγαλύτερος
αριθμός ανθρώπων.
Όμως εκτός από την κριτική που γίνεται σαυτή τη θέση,
από την δεοντολογική σκοπιά της επιστήμης, υπάρχει η
κριτική από την οικολογική σκοπιά, και ιδιαίτερα από
τη σκοπιά των «δικαιωμάτων των ζώων», που προτείνει
σαν ανώτερο αξίωμα από τον ωφελιμισμό, την προστασία
της Βιοποικιλότητας
Εξάλλου στα πλαίσια του ίδιου του ωφελιμισμού η
κριτική που γίνεται αφορά στα κριτήριά του: ποιος
κρίνει για το τι είναι ωφέλιμο, πρόκειται για υλική
ωφελιμότητα ή για εκπλήρωση ζωτικής ανάγκης ή για
ικανοποίηση συγκεκριμένων συμφερόντων ;
Γενικότερα ,μπορεί η ζωή να εξετάζεται με το
επικρατούν μοντέλο ανάλυσης του κόστους –
ωφέλους , πράγμα που κάνουν οι εταιρείες
Βιοτεχνολογίας στις εφαρμογές τους με τους
διαγονιδιακούς οργανισμούς; Μπορεί το οικονομικό
όφελος μιας μικρής μειοψηφίας να προέχει των
γενικότερων συμφερόντων των αγροτών και των
καταναλωτών;
Τα ερωτήματα αυτά τίθενται ακόμα πιο έντονα, όταν το
ζήτημα αφορά την ανθρώπινη ζωή.
Στη χώρα μας δεν γίνεται ουσιαστική συζήτηση για τη
Βιοηθική. Φθάνει μονάχα ένας απόηχος της συζήτησης για
τη «Νέα Ηθική» ,που γίνεται αλλού. Και βέβαια αυτή η
«Νέα Ηθική» αφορά κατά κύριο λόγο τον ίδιο τον άνθρωπο
και την γενετική τροποποίησή του από τον εαυτό του.
Αλλά για το ζήτημα αυτό σε ένα άλλο άρθρο.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε.
"Οι εκτεταμένες εφαρμογές της βιοτεχνολογίας στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, ιδίως με την δημιουργία γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (Γ.Τ.Ο.), καλύπτουν ένα διαρκώς αυξανόμενο τμήμα της γεωργικής παραγωγής διαθνώς και συνδέουν την βιοηθική με τον οικολογικό προβληματισμό.
Τα κυριότερα νομοθετικά κείμενα στον τομέα αυτό είναι η Σύμβαση του ΟΗΕ για την βιολογική ποικιλότητα, που ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο με τον ν.2204/1994, και το συνοδευτικό της Πρωτόκολλο για την Βιοασφάλεια, που ενσωματώθηκε στο κοινοτικό και εθνικό δίκαιο με τον Κανονισμό 1946/2003, και αφορά την διασυνοριακή διακίνηση Γ.Τ.Ο.
Στο επίπεδο της Ε.Ε. ενδιαφέρον παρουσιάζουν: η οδηγία 2001/18 για την σκόπιμη απελευθέρωση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, που ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με την Υ.Α.38639/2017 του 2005, και οι συνοδευτικοί της κανονισμοί 1829/2003 για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές που βασίζονται ή περιέχουν Γ.Τ.Ο. και 1830/2003 για την ιχνησαλιμότητα και την σήμανση των προϊόντων αυτών. Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η Υ.Α. ΗΠ/11648/1943 του 2002 που ενσωματώνει στο εθνικό μας δίκαιο την οδηγία 98/81 σχετικά με την περιορισμένη χρήση γενετικά τροποποιημένων μικροοργανισμών.
Eνδιαφέρον τέλος παρουσιάζει η κοινοτική οδηγία 2004/35 η οποία ρυθμίζει τα θέματα ευθύνης για την πρόληψη και αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας και πρέπει να ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο μέχρι τις 30 Απριλίου του 2007."
Μια ενδιαφέρουσα σελίδα με αρκετές πληροφορίες για την Βιοποικιλότητα απο το ΚΠΕ Καστοριάς
αράγον
Β. 2. ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ | |
Β. 2.1. Τι είναι και γιατί μας ενδιαφέρει | |
Β.2.1.1. Τι είναι η βιοποικιλότητα | |
Β.2.2. Παράγοντες που απειλούν τη βιοποικιλότητα | |
Κλιματικές αλλαγές και το φαινόμενο της ανύψωσης της θερμοκρασίας του πλανήτη (global warming) | ||
Ανθρωπογενείς επεμβάσεις που απειλούν έμμεσα τη διαχρονική διατήρηση της βιοποικιλότητας |
